Πριν από 110 χρόνια, ένας άνδρας ξεκίνησε να απαλλάξει το Τέξας από την ελονοσία – με τη βοήθεια μιας τότε πολύ απίθανης πηγής… νυχτερίδων! Ο Δρ Τσαρλς Α. Κάμπελ είχε ένα απλό σχέδιο. Γνώριζε ότι οι νυχτερίδες τρώνε τα κουνούπια και πίστευε ότι αν μπορούσε να δελεάσει χιλιάδες νυχτερίδες να ζήσουν σε περιοχές που πλήττονται από ελονοσία, θα εξάλειφαν με ένα φτερό την ασθένεια. Έπειτα από χρόνια άκαρπων πειραματισμών με μικρό κουτί κοκορέματοςs, αποφάσισε να γίνει ΜΕΓΑΛΟΣ, με έναν πύργο 30 ποδιών που περιείχε ράφια, θέλγητρα γκουάνο και ένα πρόγραμμα γεύματος – τρία μεγάλα ζαμπόν! Τα 500 δολάρια ήταν, δυστυχώς, μια αποτυχία. Ο Κάμπελ συνειδητοποίησε ότι δεν καταλάβαινε αρκετά τις νυχτερίδες ώστε να παρέχει κατάλληλα σπίτια. Πέρασε μήνες μελετώντας σπηλιές και κοτέτσια για να μάθει τι χρειάζονταν περισσότερο οι νυχτερίδες. Το 1911 κατασκεύασε έναν νέο, βελτιωμένο πύργο στη λίμνη Μίτσελ, όπου το 90% των ντόπιων ήταν άρρωστοι από ελονοσία. Μέσα σε 4 χρόνια, η λίμνη του Μίτσελ ήταν απαλλαγμένη από ελονοσία. Η είδηση διαδόθηκε για την επιτυχία του ρόπαλου των νυχτερίδων και 16 «Δημοτικά Ρόστ» ανέβηκαν από το Σαν Αντόνιο στην Ιταλία, εξαλείφοντας την ασθένεια όπου κι αν τοποθετούνταν.
Ο Δρ Κάμπελ, εφευρέτης του οίκου νυχτερίδων, πρωτοπόρος της ιατρικής, επιστήμονας χωρίς πρόθεση νυχτερίδων, ήταν υπεύθυνος για τη σωτηρία εκατοντάδων ζωών από την ελονοσία και για την επακόλουθη προστασία όλων των νυχτερίδων στο Τέξας σε όλη την πολιτεία για περισσότερα από 30 χρόνια. Απέδειξε ότι οι νυχτερίδες μπορούσαν να συνυπάρχουν με τους ανθρώπους και να κάνουν τη ζωή μας καλύτερη εξαιτίας αυτού. Έτσι, για τον Φεβρουάριο, θυμηθείτε τον Δρ Κάμπελ και θυμηθείτε να αγαπήσετε μια νυχτερίδα σήμερα!
